متن ترانه

جور یک بی احتیاتی این قصاص یک گناه زندگی هرچی که بوده بعد این شومو سیاهه بعد این کرکس مرگو الای سرت میبینی زنده ای اما میپوسی چشم براه مرگ میشینی بعد این خود خزونی ارزوت میشه بمونی جوونیت رفت به بادو حالا قدرشو میدونی بعد این خود خزونی ارزوت میشه بمونی جوونیت رفت به بادو حالا قدرشو میدونی زره زره پا میگیر توی رگهات توی خونت مرگ خاموشی میشینه زیر پوست و استخونت زیر پوست و استخونت یا که از غسه میمیری یا تو انتها میپوسی اخرش یروز با اشک پنجه مرگو میبوسی همه دور و بریهات باز میشن ازت میشن فراری ارزو به دل میمونی حسرت یه دست یاری این یه هشدار عزیزم نزار دیگرون بسوزن نزار اونا مثل تو به سیاهی چشم بدوزن تو باید چشم امیدو به خدا فقط بدوزی شایدم علاج درد قسمتت بشه یروزی بعد این خود خزونی ارزوت میشه بمونی جوونیت رفت به بادو حالا قدرشو میدونی جور یک بی احتیاتی این قصاص یک گناه زندگی هرچی که بوده بعد این شوم و سیاهه بعد این خود خزونی ارزوت میشه بمونی جوونیت رفت به بادو حالا قدرشو میدونی