متن ترانه

سلام من که خوبم ولی تو الآن کجایی مثنوی ترین ترانه معنوی ترین بهانه بس کن لعنتی برای من هنوزم هیچ چیز نبود جدی همیشه هیچ کس نموند خیلی تنها بدون لیلی ها چقدر کوتاه بود سقف آرزوشون بسته آویزون شو از نرده ها سر صدا کن سرده پاتو خوب بپوشون بگو جون هروقت اسمت رو صدا زدم بیا قدم بزنیم بزن این شبکه بگم این با هم نگاه کنیم باد هم ستاره چین برگ ها رو فوت کرد میخواستی دور شی ازم میخواستی دور تر از دور باشی دور تر خدافظ دوستم خبره نه نه کجایی کجایی کجایی داغونم کجایی آرومم کنی تو خانومم کجایی کجایی جدایی حق ما نبود خدایی کجایی مهربون من توی دریایی غمم تو خوب میدونی که بده فردای منم تو خوب میدونی که زده سرما به تنم این بازیه زمونه است که من درجا بزنم من نمیتونم سر به جیبه ددیم بزنم من نمیتونم ماشین های عظیم بخرم باید آرزو های دلم رو از یاد ببرم اونقدر فریاد بزنم که من از یاد ببرم آره زندگی منه یه خونه و خونواده که زندگیشون غمه یه پدر پیر با دست پینه زده یه مادری که لباساش و وصله پینه زده من نمیتونم دیگه دووم بیارم حتی نمیتونم دردام و زبون بیارم باید بسوزم و بسازم و زندگی کنم چرا غم و غصه ها من و ول نمیکنن تنها توی اتاق ویرونه شدم اسیر کابوس رویایی که نمیمونه یه دیوار شده مرحم زخم آدمی که این دنیا رو از دید یه زندون میدونه تنها توی اتاق ویرونه شدم اسیر کابوس رویایی که نمیمونه یه دیوار شده مرحم زخم آدمی که این دنیا رو از دید یه زندون میدونه هزار بار واست گفتم از آدم های پست و منفی ولی تو باز به کج پیله کردی گفتم باش تا کنار هم پیرمرد و پیرزن شیم ولی تو باز به کج پیله کردی گفتم باش تا کنار هم پیرمرد و پیرزن شیم ولی تو باز به کج پیله کردی خدایی جدایی حق ما نبود کجایی باز به کج پیله کردی کجایی کجایی