متن ترانه

هم‌وطن! تو که مُشت گِره کرده‌ی دردی تو که تمام شب رو گریه کردی اگه خون و اگه درد رهایی رو قفس کرد به این موج پر از ترانه برگرد! تو رگبار شکستن سپر خواستی، تن من بزن شیشه‌ی عمر دیوو بشکن هم‌وطن! تو که مُشت گِره کرده‌ی دردی تو که تمام شب رو گریه کردی اگه فکر دیاری، اگه جنس بهاری تو هم سهمی از این ترانه داری! تو رگبار شکستن سپر خواستی، تن من بزن شیشه‌ی عمر دیوو بشکن! من آیینه به دستم شبو چله نشستم دلم تشنه خورشیده و خون یار تو هستم! وطن، بود و نبودم وطن، شعر وجودم تو رو پاک و سرافرازتر از عشق سرودم از این قطره بترسین که دریا همه از ماست! سحرگاه شکفتن همین پهنه‌ی دریاست! از این قطره بترسین که دریا همه از ماست! سحرگاه شکفتن همین پهنه‌ی دریاست! هم‌وطن! تو که مُشت گِره کرده‌ی دردی تو که تمام شب رو گریه کردی اگه خون و اگه درد رهایی رو قفس کرد به این موج پر از ترانه برگرد! تو رگبار شکستن سپر خواستی، تن من بزن شیشه‌ی عمر دیوو بشکن!